Zmarli Udają Śpiących

Ze wzruszeniem wracam do Mitów Drwali Losu. Nigdy nie zapomnę mojego pierwszego zetknięcia ze światem Przedmieść Przeznaczenia. Unosiłem się prawie, jak czytałem o drwalach, którzy przybyli z Kronik Akaszy na polecenie Cormona. Uczyłem się tych nazw, starałem się zapamiętywać przedziwne nazwy związane z przemieszczeniem się po Krainie, czyli po prostu – bycie Ryturianinem. Ale jak wszedłem niżej, jak dotarłem do Komory Ciosania i otarłem się o ziemię widzialnej duszy, czyli Ferro Voo Geo, wtedy dopiero skoczyłem na głęboką wodę. (jak jedna z moich czytelniczek i recenzentek). Czytałem i czytałem. Wracałem… i jeszcze raz. Wszystkie opowieści o Krainie zgrupowane są w mitach. Mity właściwe, dotyczące samej Krainy zaczynają się od mitu numer 13. Ale początek decyzji o wysłaniu drwali do Krainy znajduje się dopiero w micie numer 20 (którego fragment zamieszczam poniżej)

Mit 20.
Mit o Głębokim Lesie i porzuconych ciałach dzieci…. izraelskich chłopców, których mordowanie nakazał egipski faraon Tutmozis I w 1530 roku przed narodzeniem Chrystusa.
A krew chłopców wypłynęła i obok ciała się rozlewała i wsiąkała w ich dusze, które od leżących dzieci oddalić się nie chciały, bo dusze dziecięce ciał malutkich nie chcą opuszczać i czają się długo w nadziei, że śmierć się nie wydarzyła, bo maleńkie ciało ma w sobie maluczką duszę.
I kiedy faraon ciała dziecięce chować w baraku na drewnach kazał, krew nadal spływała i spływała, ujście w drzewach pociętych odnajdując. I kiedy wyrok był ciągle wykonywany, i krew dzieci jezioro już przypominać zaczynało, wtedy pod drewnem czerwoną mazią pochłoniętym zapadać się ziemia zaczęła, jakby korzenie odżywać zaczęły, jednak nie kiełkować i ku słońcu się zwracać, ale ku ziemi czarnej, aż do głębokiej Krainy się zapadło, tworząc Głęboki Las, wiecznym cmentarzem nazywany, bo dusze dzieci, umrzeć nie mogły, gdyż życia nie zaznały i choć martwe, śpiących udają, bo liczą, że ktoś się pomylił i ich do życia wskrzesi. Tak powstał najcięższy z regionów, wielkiej Krainy Pomylonego Dzieciństwa, zwany Głębokim Lasem. Kto do niego trafi, w drewno się zamieniać będzie, i choć martwym pozostanie, to udawać będzie śpiącego.